Making progress!

Hallo lieve iedereen,

Mijn laatste blog ging voornamelijk over mijn vakantie maar ik wil jullie ook wat meer vertellen over mijn stage. Ik ben dus terug gegaan naar de wat zwaardere crèche. De kinderen op deze crèche komen uit zwaardere thuissituaties en hebben veelal ouders met verslavingen.

Toen ik begon met stagelopen hier waren er veel struggles en moeilijkheden. Ik wil hier niet té gedetailleerd op in gaan maar je kunt denken aan lijfstraffen, slechte methodieken, ongemotiveerde leidsters etc. Ik wist niet waar ik moest beginnen, maar besefte me dat ik niets kon in de crèche als ik niet het vertrouwen zou winnen van de leidsters. Daar heb ik mij de eerste weken voornamelijk op gefocust. Dat was absoluut niet makkelijk maar vanuit daar is er zoveel goeds ontstaan. Ik heb de teachers beter leren kennen en zij mij. Ik leer van hen en ze beginnen nu echt open te staan om te leren van mij. Ik ben een jong (in deze cultuur wordt hiërarchie erg bepaald door leeftijd) en blank (overblijfsels van de verschrikkelijke apartheid) meisje, dus dat was een hele klus.

De teachers liepen tegen verschillende zaken aan, waarin ik voor hen een bemiddelend persoon ben tussen de organisatie en zij. Ook help ik hen met het de kinderen aanleren van nieuwe vaardigheden. Ze liepen er regelmatig tegen aan dat als ze de kinderen een nieuw concept wilden aanleren (denk hierbij simpele zaken, bijvoorbeeld aan de kleuren of de dagen van de week) dat de kinderen het na 3 weken nog niet wisten en begrepen. Hier werden de teachers erg gedemotiveerd van. Ik heb hen manieren laten zien, op een heel luchtige manier, hoe we zulke zaken op een effectievere manier kunnen aanleren. Ook heb ik niveaugroepjes gemaakt waarbij ik elke dag kinderen in een klein groepje begeleid in het thema waar we mee bezig zijn. En TADADADAM: ik heb een maandelijkse teacher bijeenkomst opgezet. Hier ben ik ontzettend blij mee! Elke teacher die bij Prochorus werkt komt één keer per maand tezamen. Hierin heb ik een leidende rol. Het doel van deze bijeenkomsten is: Empowerment, educatie, motivatie, teambuilding. Super belangrijk binnen mijn pedagogische visie.
Afgelopen maandag was de eerste bijeenkomst. Voor mij een spannend moment. Ik had een planning gemaakt met verschillende werkvormen voor de bijeenkomst. Er was een gastspreker, en daarna was er vooral veel interactie tussen de verschillende teachers. Om een leidersrol aan te nemen in deze bijeenkomst was voor mij, als jong blank meisje(daar gaan we weer), wel even lastig. Deze vrouwen doen hun werk als teachers al jaren. Een belangrijk onderwerp wat in deze bijeenkomst is aangekaart is het fysiek straffen van de kinderen. Hierin hebben de gastspreker en ik duidelijk aangekaart dat dit absoluut niet de bedoeling is binnen de crèche en hebben we gepraat over andere manieren van disciplinering.

Al met al, was het erg geslaagd. Ik kreeg van de teachers zulke goede reacties en dat ze er veel aan hebben gehad. Ze zijn er helemaal voor om dit elke maand te doen. Zelfs gisteren kreeg ik nog een SMS’je van een teacher over dat ze het zo productief vond. Daar doe je het voor he?

Onze stagedocent uit Nederland is twee weken geleden komen overvliegen. Zij komt om te kijken hoe het met ons gaat op stage en met ons (verschrikkelijk vele) schoolwerk. Natuurlijk was er ook tijd voor leuke dingen, zo zijn we met haar naar de Foodmarket geweest op Route 44. Hier hebben we alle vier een hennatattoo genomen (zie foto!). Al met al een leerzame en gezellige tijd.

Ook ben ik eergisteren gaan PARAGLIDEN! Dit wilde ik al zolang, zo graag doen. Maar omdat het vrij duur is kwam het er nooit echt van. Toch de knoop doorgehakt en met Sanne ben ik gaan paragliden! Vanaf signal hill. Het was echt suuuuuper! Je voelt je zo vrij als je daar boven hangt.

Oh en de herfst is hier echt begonnen. Het begint vaker te regenen en de temperatuur is vrij snel gezakt. Ik moet er echt aan wennen. Was al zo gewend aan elke dag mijn slippers en korte mouwen. Het is hier nu gemiddeld 19 á 20 graden, maar het voelt ZOO koud!

Voorlopig moet ik me even op school richten want ik loop een beetje (veel) achter. Mede door mijn 3 weken vakantie en ook omdat de wifi in het huis bijna niet werkt sinds een maand. Ik heb nog wel een minivakantie gepland in mei met 3 meisjes van hier. Maar daar vertel ik later meer over.

Ik ben hier nu 3 maanden, al ruim over de helft. Nog maar 2 maanden te gaan en wat gaat de tijd snel zeg. Besef me nu wel dat ik vaker momenten heb dat ik naar thuis verlang. In het begin dacht ik: Ik kan hier voor altijd blijven, terwijl ik me nu ook wel kan inbeelden dat het best fijn zal zijn als ik over 2 maanden naar huis ga.